« »
 
[]« Garbellare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 028b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GARBELLARE
GARBELLARE, ex Italico Garbellare, Cribro succernere, purgare. Statuta MSS. urbis Massiliensis ann. 1269 :
Ordinamus et statuimus, quod amodo quæcumque grana cujuscumque terræ fuerit vel de Romania, vel de Provincia, Narbonesio, sive de Cathalonia, vel Hispania... quæ vendetur et emetur deinceps a quocumque in civitate Massiliæ, seu ejus districtu, debeat Garbellari illis duabus Garbellis ad id specialiter constitutis, vel faciendis : qui autem aliter fecerit, puniatur, etc... et hoc quidem intelligimus de grana assaonada, quæ emetur pro pannis tingendis... et taliter Garbellabunt, et tali modo granam, quod folium et frusta, lapides et pulvis ejiciantur.
Nostri Pharmacopolæ Grabeaux vocant particulas aromatum a ceteris pro vilitate separandas.