GARLANDA 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 garlanda » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 034b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GARLANDA1

1. GARLANDA, Coronula, sertum, strophium ; Ital. Ghirlanda, nostris Guirlande, Anglis, a Garland. Ordo ad benedicendum Ducem Aquitaniæ :

Princeps debet venire Baronum comitatus caterva, et capite suo Garlanda redimitus aurea, cujusmodi circulus aureus a capite ejus, cum ibi advenerit, amovebitur, etc.

Matth. Paris ann. 1247. de Rege Angliæ :

Coronula aurea, quæ vulgariter Garlanda dicitur, redimitus.

Testamentum Yzeu Dominæ d'Anio ann. 1293. apud Baluzium tom. 2. Histor. Arvern. pag. 704 :

Item sepulturam meam eligo in cimiterio FF. Minorum Viennæ, quibus Fratribus jocalia mea, videlicet laqueos et Garlandas do et lego.

Charta ann. 1344. ex Schedis D. Lancelot :

Nulla mulier vana portet aliquam Garlandam neque velum in capite. Garlandæ argenteæ,

in Consuet. Lemovic. art. 42. Garlande d'argent, in Consuet. Dissatensi, et Proussatensi : Chappel d'argent, in Consuetud. de Maringues, et aliquot aliis in Arvernis, in quibus sic potissimum nuncupatur id, quod uxor post mortem mariti, præter dotem, consequitur, æstimaturque pretio lecti nuptialis. De vocis etymo vide Oct. Ferrarium.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Garlandellus, Eadem notione. Consilium Massil. ann. 1381 :

Audita detentione domine nostre Regine, statuit quod nulla mulier aliqua audeat de cetero seu presumat, cujuscumque sit conditionis, preeminentie vel status, portare coronas, Garlandellum, fronteriam, nec capellum auri, etc.

Vide Gerlanda.