GARNESTURA, ex Gall. Garniture, Garnison. Qua voce intelliguntur victualia, arma, et cætera, quæ ad oppidi vel castri defensionem necessaria sunt. Matth. Paris ann. 1250 :

Significavit Soldanus Regi Francorum, ut sedatis omnibus civitatem Damiatæ cum sustentamentis, quæ Garnesturas vulgares appellant, consultius resignaret, etc.

Infra pag. 532. Instaurationes vocat. Historia Castelli Doverensis tom. 2. Monastici Anglicani pag. 1 :

Et enforcea le Chastel de Doure de fosses et de mins et de Garnesture contre les Romains, s'il venissent.

Vide Garnistura.