GENIATUS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Geniatus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 055a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GENIATUS

GENIATUS, Gratus, delectabilis, Joanni de Janua. Gloss. Lat. Gr. : Genialis, ἐπίσημος, γαμήλιος. Gloss. Isid. : Geniatus, Genialis, Gratus. Senator. lib. 6. Ep. 3 :

Officium plane Geniatum, efficax, instructum, etc.

Eod. lib. Ep. 6 :

Officium vero ejus tanta Genii prærogativa decoratur, ut militiæ perfunctus muneribus, ornetur nomine Principatus.

Epist. 12 :

Magnum quidem multis, et inter vices videtur esse Geniatum publicæ utilitati probis actionibus occupari.

Ep. 20 :

Vultus quin etiam regnantium Geniata obsequii pompa præmittit.

Ex his forte restituenda hæc vox apud Capitolinum in Vero :

Fuit decorus corpore, vultu Geniatus.

Editi gemmatus præferunt. Vide Salmasium.

Degeniatus, contraria notione. Idem Senator lib. 12. Ep. 11 :

Si... dispunctis nationibus non... destinaveris quantitatem, Degeniatus in provincia velociter reddes, quæ te male distulisse cognoscis.