![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/G/056a.jpg)
« 2 gens » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 056a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GENS22. GENS, Militum copia, exercitus, Gall. Gens de guerre. Barthius in Glossario ex
Histor. Palæst. lib. 4. cap. 3 :
Invenerunt quoddam castrum, cui nomen Exorogorge, quod erat vacuum gente.Ibid. :
Tandem invenit eos occidentes Gentem suam.Et cap. 4 :
Rogerius Comes reversus in Siciliam dolebat et mœrebat Gentem suam amittere.Ibid. cap. 13 :
In Saracenorum terram nemo intrare audebat, nisi cum magna Gente.Denique cap. 20 :
Rex Damasci eo venit cum maxima Gente.Occurrit eadem notione in Breviario Hist. Pisanæ ad ann. 1175. apud Murator. tom. 6. col. 191. et apud Rymerum non semel.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Gens Armigera, in Tractatu confœderationis anni 1314. tom. 2. Hist. Dalphin. pag. 150. col. 1.les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Gentes Armorum, in Miraculis S. Ludovici Arelat. Archiep. apud Stephanotium tom. 10. Fragm. MSS.
pag. 310. et in Litteris ann. 1358. apud D. Secousse tom. 3. Ordinat. Reg. pag.
241. Gentes Armorum, Britones et pillardi, in Charta depositionis testium ann.
1395. ex Archivo B. M. de Bono Nuncio Rotomag.
