![[]](img/image.png)
«
2 genta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 056b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/GENTA2
2. GENTA, Anser agrestis, in Miraculis S. Genulphi tom. 2. Januarii pag. 106. et sæc. 4.
Benedict. part. 2. pag. 236. pro quo superius legitur
Ganta. Vide
Gantæ
2.