« 1 genuculum » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 057b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GENUCULUM1
1. GENUCULUM et Geniculum, diminutivum a Genu, unde nostrum Genouil. Gl.
Lat. Gr. :
Genucula, γόνατα. Indumenta super Genucula elevare,in Lege Bajwar. tit. 7. cap. 4. Lex Frision. tit. 22. § 60 :
Si tibia subtus Genuculo media incisa fuerit, etc.Gregorius Turon. lib. 2. Hist. cap. 37 :
Percussus in Geniculo claudicabat.Rodulphus Tortarius Floriacensis lib. 4. de Miracul. S. Benedicti :
De Geniculis adorare, orare, γονυπετεῖν. Tertullianus lib. de Corona militis :Credulus his dictis sese trahit ille Genuclis.
Die Dominica nefas ducimus de Geniculis orare, eademque immunitate a die Paschæ in Pentecosten usque gaudemus.Utitur et S. Hieronymus adversus Luciferianos cap. 4. MS :
HincA Genollons s'est devant les Seins mis.
Geniculationes, apud eumdem Tertullianum ad Scapulam : γονυϰλισίαι,
in Nomocanone edito a Joan. Bapt. Cotelerio can. 36. 39. 290. Geniculare, Genua
inclinare, flectere. Glossæ antiquæ :
Geniculare, adorare. Geniculat, Genibus flexis adorat.Ita etiam Papias. Glossæ aliæ MSS. :
Geniculo, genua flecto.S. Augustinus :
Qualis est magnitudinis supernæ gloria, ad cujus pannos Angeli excubant, Reges trepidant, vel tripudiant, sidera obsecundant, et sectatores sapientiæ Geniculant.Gloss. Lat. Gr. :
Genuclat, γονατίζει. Genouiller,Littletoni sect. 85. Ingeniculare, apud Lamprid. in Heliogabalo et Vitruv. lib. 9. cap. 6. In Kalendario Maronitarum apud Allatium in Symmictis pag. 301. observat Gabriel Sionita, Genuum positionem appellari pœnitentiæ causa, ducentas, trecentas, ac plures factas genuflexiones publicas : ita ut flexis genibus, et exosculati terram, illico resurgant. Vide Metanœa, Venia, Genuflexum.
Geniculariter, Genibus flexis, apud Stephanum Tornacensem Epist. 231.