« »
 
[]« Germanitas » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 060b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GERMANITAS
GERMANITAS, Titulus honorarius in Epistolis Episcoporum invicem sibi scribentium, apud S. August. Epist. 19. 97. 106. Vide Fraternitas. Inde Germanitas episcoporum pro Cœtu episcoporum in Annal. Hildesh. apud Pertz. Script. tom. 3. pag. 100 :
Generali ibidem sinodo præsedit, in qua Germanitas episcoporum priora decreta redintegravit.
Germanitas, Societas, communio bonorum, qualis est inter germanos vel fratres. Observantiæ Regni Aragon. lib. 5. tit. de jure dotium, § 19 :
Propter Germanitatem factam inter virum et uxorem, superstes non amittit viduitatem, nisi expresse renuntiet eidem.
Lib. 9. tit. Declarationes Monetatici § 3 :
Si duo faciunt de bonis quæ habent, vel in posterum habebunt, instrumentum Germanitatis, si solvet unum Morabetinum, dicimus, quod ex quo semel fratres bona diviserint, licet postmodum inter se fecerint communionem bonorum, et societatem, tenetur quilibet unum Morabetinum solvere.
© École des chartes.