« »
 
[]« Gerræ » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 061b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GERRAE
GERRÆ, Crates vimineæ, Athenienses cum Syracusas obsiderent, et crebro Gerras poscerent, irridentes Siculi Gerras clamitabant, unde factum est, ut Gerræ pro nugis et contemptu dicantur. Ita Festus, a γέῥῤον, Scutum Persicum e vimine contextum. Vide Martinium et Carolum de Aquino in Lexicis suis.