« »
 
[]« 2 geta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 063c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GETA2
2. GETA, Gotthus. Gloss. Isid. Geti, Gotthi, ibidem, infra. Papias : Geta vel Getes, i. Gothus. Vide Acta SS. Februarii tom. 2. pag. 611. et Sheringamium in Originibus Britannicis, ubi multis probat Gothos olim Getas dictos fuisse.