« »
 
[]« Gio » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 070a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GIO
GIO, Italis, Vox incitantis equum. Dialog. creatur. dialog. 100 :
Et cum sic gloriaretur et cogitaret cum quanta gloria duceretur ad illum virum super equum, dicendo : Gio, Gio ; cepit pede percutere terram, quasi pungeret equum calcaribus, etc.