« »
 
[]« Glaivus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 075b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GLAIVUS
GLAIVUS, a Gallico Glaive, Gladius, lancea, hasta, quo Eques lancea armatus perinde significatur. Lit. remiss. ann. 1380. in Reg. 118. Chartoph. reg. ch. 104 :
Ipse exponens de quodam Glaivo, quem tunc secum portabat, se defendit, de quo Glaivo ad evitandum periculum mortis,... eumdem Dominicum taliter percussit uno ictu, quod inde dictus Dominicus diem suum clausit extremum.
Charta ann. 1358. inter Probat. tom. 4. Hist. Occit. col. 245 :
Concedimus quod eligatur per communitates cujuslibet senescalliæ unus probus vir,... qui recipiat vadia quatuor Glaivorum,... pro sui tamen persona vadia duorum Glaivorum, quos Glaivos habeat tenere de facto.
Et col. 246 :
Item volumus et concedimus quod numerus dictorum mille Glaivorum et peditum, sit et serviat de facto.
Instr. ann. 1358. inter Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 203. col. 1 :
Communitates linguæ Occitanæ mille Glaios et mille servientes obtulerunt domino comiti Pictaviensi.
Lit. Caroli V. ann. 1369. in vol. 6. arestor. parlam. Paris. :
Pluseurs gens d'armes, jusqu'à quarente Glaives ou environ, estoient[] venus devers les parties de Lorraine, etc.
Lit remiss. ann. 1380. in Reg. 118. ch. 190 :
Girot Varendin... trouvast pluseurs gens d'armes, jusques au nombre de douze Glaives ou environ, qui se disoient estre ordonnez et appareilliez pour aler à S. Sauveur le vicomte, pour grever et dommager nos ennemis.
Consule Cangium in not. ad Joinvil. pag. 61. Vide infra in Glavea.