« »
 
[]« Gluttuus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 081c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GLUTTUUS
GLUTTUUS, pro Gluttus, quod legitur apud Persium, Guttur. Vox ficta ex imitatione soni, quem edit liquor means per angustum tramitem. Gloss. Isid. : singultim, Qui loquitur per Gluttuos.