![[]](img/image.png)
«
Gnarat » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 082a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/GNARAT
GNARAT, in Supplemento Antiquarii, vel
Gnarrat, ut est apud Martinium,
διηγεῖται,
Narrat. Hinc Martinius
Narrare deducit
a
Gnarus, quasi
Narrare sit Gnarum facere.