« Gnaruris » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 082a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GNARURIS
GNARURIS, Gnarus, notus. Gloss. Lat. Gr. Sangerman. MSS. :
Gnaruris, γνώριμος.Ausonius :
Non cultor instans, non arator Gnaruris.