« »
 
[]« Godire » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 083c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GODIRE
GODIRE, Goldire, Uti, frui, Italis Godere, nostris Jouir. Pactum inter reg. [] Rob. comit. Prov. et Phil. de Sabaud. ann. 1325. ex schedis Pr. de Mazaugues :
Item quod omnes homines de terra regia et fideles regii, possint et debeant Godire omnes terras, possessiones et bona, quas et quæ habent et hactenus habere consueverunt in terris, quas ipse dominus Philippus tenet ad præsens ; et versa vice homines dom. Philippi prædicti et terrarum ipsius, possint et debeant Godire, ut supra, de hiis quæ habent et habere consueverunt in terris domini regis et quas nunc tenet... Et idem intelligatur de rebus et Godiis bonorum et rerum forensitorum, etc.
Stat. Taurini ann. 1360. cap. 199. ex Cod. reg. 4622. A :
Illi qui dicta gerba vel pascua tenuerint et Godierint a dicto tempore citra, teneantur dare communi pro singulis et singulis jugeribus gerborum et pascuorum denarios xij. pro fructibus et Godiis, quos et quas inde perceperint.
Stat. Vercel. lib. 2. pag. 35. r° :
Ita quod si aliquid inde Goldierit, cedat eidem acquisitori in lucrum, nec in sortem computetur.
Vide supra Godia.