« »
 
[]« Gogravius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 084a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GOGRAVIUS
GOGRAVIUS, Germanis, vel Gograff, Comes, qui sine causæ cognitione judicat, vel potius, Gograven, vel Gauwgraffen, Præses aut Comes pagi : Gau namque, vel Gow, apud Theotiscos sumitur pro pago, seu territorio satis amplo. Charta Ottonis III. Imp. apud Maximilianum Henricum in Apolog. pag. 4 :
Nec non etiam Comitia in Westphalia, [] quæ vulgariter Gograchophe dicuntur.
Speculum Saxon. lib. 1. art. 2. § 6 :
Pagani proprium non habentes, suorum Gograviorum judicium expectent.
Art. 55. Gogravius ab incolis trium villarum seu prædiorum eligi dicitur : ad tempus, art. 58. cujus jurisdictio cessat, cum adest Comes, d. art. 58. § 2. quandoque ad hanc dignitatem infeudatur, art. 58. § 1. art. 71. ubi tunc Gogravius natus dicitur. Adde lib. 2. art. 13. § 1. l. 3. art. 64. § 14. Horum Gographiorum, inquit Gryphiander de Weichbildis Saxonicis cap. 62. quidam Freigravios se appellarunt.