« Goiphum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 084c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GOIPHUM
GOIPHUM, an filum ? Hist. pacificationis Rudolphi II. Imper. cum Imperatore Turcarum anno
1604. apud Ludewig. tom. 6. Reliq. MSS. pag. 311 :
Janizarii præterea et hoc elogii bellici merentur, sua sclopeta, bombardas cum funiculis albo Goipho contextis fumantibusque una manu quasi ad repellendum instructi asservabant, altera saltem incomposito gestu orbes apprehendebant.Vide supra Gofum.