« Grabatum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 090b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRABATUM
GRABATUM,
Reclinati capitis susceptio, apud Papiam et Johannem de Janua. Notus est Latinis Grabatus, ut et Græcis ϰράϐατος vel ϰράϐϐατος, pro specie lecti humilioris et portatilis ; hinc in Evangelio :
Tolle Grabatum tuum, etc.pro quo cum quidam concionator, Grabatum minus Latinum opinans, dixisset :
Tolle lectum tuum, etc.justam Episcopi præsentis incurrit reprehensionem. Armoricis Grabaz species est feretri, quod vulgo dicimus Civière à bras ; Latinis inferioris ævi feretrum, Loculus, Gall. Cercueil. Eigil. in Vita S. Sturmii Fuld. n. 14 :
S. Episcopi BonifaciiJo. de Janua Grabatum, penult. correpta, Gremium reddit, unde versus :(corpus)in minore quæ eis vicinior erat Ecclesia cum Grabato quo a navi ferebatur, statuerunt ; cetera vero Martyrum corpora sepulturæ tradiderunt.
Pro Gremio Grabatum, pro lecto pone Grabatum.