« »
 
[]« Grabatum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 090b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRABATUM
GRABATUM, Reclinati capitis susceptio, apud Papiam et Johannem de Janua. Notus est Latinis Grabatus, ut et Græcis ϰράϐατος vel ϰράϐϐατος, pro specie lecti humilioris et portatilis ; hinc in Evangelio :
Tolle Grabatum tuum, etc.
[] pro quo cum quidam concionator, Grabatum minus Latinum opinans, dixisset :
Tolle lectum tuum, etc.
justam Episcopi præsentis incurrit reprehensionem. Armoricis Grabaz species est feretri, quod vulgo dicimus Civière à bras ; Latinis inferioris ævi feretrum, Loculus, Gall. Cercueil. Eigil. in Vita S. Sturmii Fuld. n. 14 :
S. Episcopi Bonifacii (corpus) in minore quæ eis vicinior erat Ecclesia cum Grabato quo a navi ferebatur, statuerunt ; cetera vero Martyrum corpora sepulturæ tradiderunt.
Jo. de Janua Grabatum, penult. correpta, Gremium reddit, unde versus :
Pro Gremio Grabatum, pro lecto pone Grabatum.