« »
 
[]« 1 gradarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 091c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRADARIUS1
1. GRADARIUS, Equus tolutaris. Gall. Haquenée.
Molli gradu et sine succussatura nitens
, apud Nonium. Lucilius :
Equus non formosus, Gradarius, optimus vector.
Charta ann. 1406. apud Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. col. 827 :
Dedit... Episcopo Briocensi suum Gradarium flavum, vulgo sa Hacquenée fauve.
Utitur Nicolaus Specialis apud Murator. tom. 10. col. 979.