« »
 
[]« Gradivicola » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 092a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRADIVICOLA
GRADIVICOLA, Gradivi seu Martis cultor, bellator. Silius lib. 4. Belli Punici :
Et Gradivicolam celso de colle Tudertem.