1. GRADUS, in Ecclesia, Ambo, Analogium, Lectrum. Suggestio Germani et Joannis Episcopor. post Epist. 38 : Hormisdæ PP. :

Suscepimus (libellum,) et præsente omni Clero vel plebe in Gradu a servo vestro Notariæ sanctæ Ecclesiæ Romanæ est relectus.

Lex Alemannor. tit. 16. § 2 :

Clericus qui in Gradu in Ecclesia publice Lectionem recitat, vel Gradale.

Recitabantur itaque Lectiones in gradibus. Sed et ex gradibus sermones habebantur ad populum. Sidonius Carm. 16 :

Seu te conspicuis Gradibus venerabilis aræ

Concionaturum plebs sedula circumsistit.

Monachus Sangallensis lib. 1. cap. 20. de quodam Episcopo :

Et post Evangelii lectionem ascendit ad gradus, quasi ad colloquendum populum.

Erant porro Gradus ante altare seu potius ante altaris gradus, unde pars ea ædis sacræ βῆμα Græcis dicta ; vel sane quod ad eum lectionis locum per gradus perveniretur, uti de ambone a nobis observatum in Descriptione ædis Sophianæ. Leo Ost. lib. 3. cap. 19 :

Fecit libellum ad cantandum ante altare, sive in Gradu.

Infra :

Sed et Gradum nihilominus ligneum ejusdem operis extra Chorum ambonis in modum satis pulcrum constituit, in quo videlicet tam Lectiones in nocte quam etiam et Epistolæ et Evangelia ad Missas præcipuarum festivitatum legerentur.

Perperam in Edit. Brolii est umbonis in morem. Cæsarius lib. 6. cap. 5 :

Alleluya festivis diebus, sicut cæteri, ad Gradum ipse cantavit.

Lib. 7. cap. 20 :

Sanctus vero Joannes Evangelista Dalmatica indutus legit Evangelium,... quo perlecto, Dominus (Jesus) secundum morem Ordinis nostri (in die Purificat. Deip.) ad Gradum rediit, et ab offerentibus candelas suscepit.