« Granitarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 100c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRANITARIUSGRANITARIUS, Qui præest granario, vel forte Granicæ, seu prædio rustico.
Continuator Johannis Iperii in Chronico S. Bertini apud Marten. tom. 6. Collect. Ampliss.
col. 622 :
Alardus TrubertVide Granicarius.Abbas 61. hic primo hujus loci fuit Granitarius.

