GRANUM 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 granum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 101b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRANUM1

1. GRANUM, Quævis annona, quo modo Grain nostri usurpant. Will. Neubrigensis lib. 4. cap. 19 :

Cumque urbs abundaret præsidiis, Grani plerumque penuria noster exercitus laborabat.

Chronic. Andreæ Danduli apud Murator. tom. 12. col. 455 :

Galeæ... peroptime armatæ visitandi causa partes nostras Istriæ, eisque Grani et gentium subsidium porrigendi.

Tradit. Sangallens. ann. 773. apud Neugart. in Cod. Diplom. Alem. num. 54. tom. 1. pag. 53 :

Per singulos annos 2. carradas de Grano bono non scusso, 1. de spelda et alterum de avina.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Peculiarius pro frumento seu tritico usurpant Gregorius Monachus in Chronico Farfensi apud Murator. tom. 2. part. 2. col. 545 :

Ad Grani modium 1. hordei et speltæ modium 1. musti lacunas xx.

Col. 571 :

Grani modium 1. hordei 1. speltæ 1.

Obertus Cancellarius in Annal. Genuens. apud eumdem Murator. tom. 6. col. 342 :

Prohibuerunt Granum in nostram urbem adduci.... ascendit.... mina Grani pretio soldorum decem.

P. Carpentier, 1766.

◊ Charta ann. 1209. in Chartul. Cluniac. :

Unum modium bladi, scilicet medium Grani et medium avenæ, ecclesiæ S. Margaritæ singulis annis persolvemus.

Hinc

P. Carpentier, 1766.

Granum Rusticum alia inferior annona vocabatur. Charta vetus inter Monum. eccl. Aquilej. cap. 39. col. 337 :

Dum domina et genitrix nostra advixerit, ipsum frumentum in integrum in ejus pertineat potestate ; Grano vero rustico æqualiter amodo dividant.