1. GRAPPUS, Botrus, racemus, Gall. Grappe, apud Petrum de Crescentiis lib. 4. cap. 4. extremo. Ital. Grappo, est uncinus, Gallice agraphe ; unde in Actis S. Franciscæ Rom. tom. 2. Martii pag. 169. * :

Quilibet ex dæmonibus tenebat certa instrumenta ad modum nervorum, qui erant mixti cum Grappis ferreis ignitis, cum quibus ipsam animam percutiebant in illis partibus et locis, in quibus magis se delectabat in choreis.

Et in Actis SS. Maii tom. 1. ubi de S. Juvenale Episcop. Narniensi :

Cum operculo supposito ex eodem genere lapidis ad sepulchri modum, ferreis Grappis firmato plumboque munito. Duo paria de Grappis,

apud Rymer. tom. 7. pag. 945.