« »
 
[]« 1 gratia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 104a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRATIA1
1. GRATIA, Eucharistia. Optatus lib. 5 :
Veniunt gentes ad Gratiam ; exhibet ille, qui invitare dignatus est, ministerium exercet turba famulorum, i.
Sacerdotum aut Clericorum. Ita χάρις non semel apud Cyrillum, et alios.
Gratia, Baptismus, in l. 1. Cod. Theod. Ne sanctum baptisma iter. (16. 6.) Divinam Gratiam implorare, i. baptismum, apud S. Cyprian. lib. 3. Epist. 17. [] Gratiam Dei consequi, Baptizari, in Chronico Reichersperg. ann. 370. Προσέρχεσθαι τῆ χάριτι, apud Cyrillum lib. 4. Mystag. Elogium S. Pantaleonis :
Τάχιστα δός μοι τὴν παλιγγενεσίαν,
Τὴν ψυχολαμπῆ τῆς ϰαθάρσεως χάριν.
Gratiæ. Statuta Ordinis de Sempringham :
Sanctimoniales Laïcæ in stallis suis stent ad Missas, et ad Gratias tantum, i.
dum dicuntur preces pro agendis Deo gratiis. Matth. Paris ann. 1256 :
Completa qualibet hora canonica in Choro, et post Gratias prandii, etc.
S. Chrysostom. homil. 2. de Anna :
Τράπεζα ἀπὸ εὐχῆς ἀρχομένη, ϰαὶ εἰς εὐχὴ ϰαταλήγουσα.
Gratia S.
<hi rend="sc">Pauli</hi>
, aut S.
<hi rend="sc">Apolloniæ.</hi>
Statuta Mediolan. 2. part. cap. 433 :
Aventores corrigiolæ pulverettæ, nec dantes Gratiam, nec S. Pauli, nec S. Apolloniæ, nec prædicantes brevia pro febribus, etc.
Species sortilegii.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Gratia Apostolicæ Sedis Episcopos se esse, quandonam primum dixerint Episcopi, dictum est in Dei Gratia.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Gratiæ Generales, Annus jubilæus, quo indulgentiæ plenariæ fidelibus omnibus conceduntur sub conditionibus expressis in Bullis summi Pontificis. Instrum. ann. 1371. apud Lobinellum tom. 2. Hist. Britan. col. 550 :
Dum esset iste testis cum D. Ducissa tempore Gratiarum Generalium fel. record. Innoc. PP. VI. ivit Avinionem ad dictas Gratias cum licentia D. Ducissæ.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Gratiæ, Privilegia, immunitates. Litteræ ann. 1339. apud Ludewig. tom. 5. Reliq. MSS. pag. 562 :
Nos Nicolaus Dei Gratia Oppaviæ Dux ad universos volumus pervenire, quod nos contenti stare volentes nostris terminis, libertatibus et Gratiis datis et impensis nobis a domino Joanne Bohemiæ Rege, etc. Pro præmissis libertatibus, Gratiis, etc.
in Charta ann. 1409. ex Schedis D. de Mazaugues.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
De Gratia, Sponte, libere, benevole. Statuta Humberti Bellijoci tom. 9. Spicil. Acher. pag. 183 :
Burgenses Bellevillæ non tenentur ire in chavaugia nisi de Gratia.
Vide Gratiare.