« 1 gratificare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 104c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRATIFICARE1
1. GRATIFICARE, Declarare se aliquid gratum habere. Instrum. ann. 1335. apud Ludew. tom. 5. pag.
602 :
Promittentes sub fidei præstito juramento, quod sæpe fatus dominus Rex Poloniæ præmissa omnia et singula, hinc intra festum B. Galli proximum, ratificabit, Gratificabit, ac suis patentibus approbabit litteris.Vulg. Interpres Ephes. 1. 6 :
In laudem gloriæ gratiæ suæ, in qua Gratificavit nos in dilecto filio suo ;id est, Gratos nos fecit. Statuta Canonicorum Regul. apud Duellium tom. 1. Miscell. pag. 91 :
Ni sit in officio vel Gressu Gratificato,id est, ut ibidem habet Glossa, indulto per licentiam.