« »
 
[]« Gratificus » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 105a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRATIFICUS
GRATIFICUS. Qui gratificatur. Isid. 10. Orig. litt. G. Gratificus ab eo, quod gratis faciat bonum. Paulin. Petroc. 2. de Vit. S. Mart. 716. Gratifico concors cum pectore vultus.
Optatian. Porphyr. Paneg. ad Constantin. Aug
. 1. 6. Gratifici domini visibus apta sacris.