GRAVA, Lucus, arboretum, fructetum, arbustum, nemus, ex Anglico a Grove, Saxon. Græf. Monasticum Anglic. tom. 1. pag. 113 :

Dedit Ecclesiæ S. Petri duos breces in feodo suo... cum Grava, et pratellis eidem terræ adjacentibus.

Pag. 117 :

Terram suam... cum Gravis, pascuis, pratis, etc.

Tom. 2. pag. 226 :

Præterea dedi eis unam Gravam, quæ dicitur Birhcombe, et licentiam circumclaudendi.

Diploma Willelmi Ducis Aquitaniæ ann. 1027. inter Instrum. tom. 2. Gall. Christ. col. 268 :

Cum decimis et aquis dulcis, et terris de mare Salissa usque ad mare de Gironda et de Ubre de Syort usque ad Grava, cum marisco et cum montaneis, cum pineta, cum piscatione, etc.

Thomas Madox Formul. Anglic. pag. 47 :

Gravam quæ vocatur Bradele cum bruneria adjacente.

Occurrit iterum ibid. pag. 260. apud Kennetum in Glossario ad calcem Antiq. Ambrosden. et in Chartulario SS. Trinitat. Cadom. fol. 43. v°. Chartas rursum alias suggerit Spelmannus. Vide Grana 2. Aliud sonat Grave, in Consuetudine Meledun. art. 4. Est etiam Grave, Germanis, fossa. Hesychius : Γραύα, σϰαφίον, βόθρον.