« »
 
[]« Greentare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 109a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GREENTARE
GREENTARE, Gratum habere, approbare. Charta ann. 1231 :
Et hoc filio nostro Johanni, cum venerit ad ætatem, Greentare faciemus.
Vide supra Gratare 2.