« Grisolaris » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 113b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GRISOLARIS
GRISOLARIS. Vox corrupta, ut conjecto, quæ legitur in Præcepto Borelli Comitis ann. 986. apud
Marten. tom. 1. Ampliss. Collect. col. 339. et seqq. Præceptum istud dicitur Scriptum
hoc mense Aprilis, die
viiii.
Calendas Maii, luna decima, Concurrente
iiii.
Epacta
vii. Hæc optime coherent cum anno 986. negotium facessunt proxime sequentia :
A. C. sidus Grisolaris postquam ingressi fuerint xv. et antequam ingrediantur ad caput habeamus ad xlv.Pro A. C. sidus Grisolaris, legerem lubens :
Littera C. cycli solaris,quod hæc littera huic anno conveniat. Cetera, qui potest exponat vel emendet.