« Grouinum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 117b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GROUINUMGROUINUM, Confluens, sic dictus quod quodammodo referat rostrum suillum, Gall.
Grouin vel Groin.
Juxta Grouinum seu rostrum duarum aquarum, ubi Vigenna Crosam fluvium recipit, tom. 4. Annal. Bened. pag. 362.
P. , 1766.
◊ Vel potius Promontorium,
Gall. Cap ; unde Groing de Caux, in Lit. ann. 1364. tom. 4. Ordinat. reg.
Franc. pag. 428. art. 6. quod nunc, ut monet doctus Editor, Cap vel Chef de
Caux appellatur.
