« »
 
[]« 1 guarita » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 125c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GUARITA1
1. GUARITA. Charta ann. 1278. apud Stephanot. tom. 3. Antiq. Pictav. MSS. pag. 898 :
Precio decem et octo librarum Turonensium de vendis et honoribus Guaritarum, de quibus confessi sunt se plenariam et integram satisfactionem habuisse ab emptore prædicto in pecunia numerata.
Altera ann. 1277. ibid. pag. 929 :
Precio septies viginti et quatuor librarum currentis monetæ de venditione et honoribus Guaritarum, quas confiteor me habuisse et recepisse perintegre a dicto domino Abbate in pecunia numerata.
F. leg. Guarica. Vide Garricæ.