GUERPIRE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Guerpire » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 128b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GUERPIRE

GUERPIRE, Gurpire, Werpire, etc. Possessionem rei alicujus dimittere, ex Saxon. vurpan, vel veorpan, Deserere,

jacere : Guerpir, et Déguerpir, nostris, et in Consuetudinibus municipalibus, passim. Liber Miraculorum S. Bertiliæ Virg. num. 3 :

Quandam terram feodalem... eisdem legitime vendidit et Guerpivit.

Vide Grimm. Antiq. Jur. Germ. pag. 122. et Graff. Thesaur. Ling. Franc. col. 126. radice Warf.

Gerpire, in veteri Notitia, quæ habetur in Bibl. Cluniac. pag. 547.

P. Carpentier, 1766.

◊ Gherpir, in Poem. de Cleomades MS. :

Tous ont Gherpi tentes et trés,

Cascuns d'aus s'est de là sevrés.

P. Carpentier, 1766.

Guirpire, Eadem notione. Charta ann. 1116. ex Tabul. S. Vict. Massil. :

Sic nos supradicti diffinimus, laxamus et Guirpimus ista omnia suprascripta Domino Deo et S. Mariæ, sanctoque Victori et monachis Massiliensibus præsentibus et futuris.

Gurpire. Ademarus in Vita Caroli M. :

Ingenuitatem illorum et alodem manibus Gurpierunt.

Concilium Francoford. ann. 794. can. 3 :

Res proprietatis... Gurpivit atque projecit.

Concilium Bituricense ann. 1031. can. 6. Apud Labb. tom. 2. Bibl. MSS. pag. 786. :

Et si tunc eam (uxorem) habuerit, mox ei abrenuntiet, quod lingua Francorum Gurpire dicimus.

Adde Fulbertum Carnot. Epist. 51. Consuetudinem Brageriac. art. 61. etc. Gurpir, in Consuetudine Baionensi tit. 8. art. 10.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Gripire. Charta Bernardi de Turre apud Baluz. tom. 2. Hist. Arvern. pag. 486 :

Omnes illas malas consuetudines.... Gripio et dimitto. Hanc autem... Guirpitionem facio pro redemptione animæ meæ.

Guilpire, in Chronico Besuensi pag. 698. Gulpir, in Consuetudine Avernensi cap. 21. art. 16. 17. 18. Culpine, Werpitio, ibid. d. art. 16. 17.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Guipire, Charta ann. 1172. apud D. Calmet. tom. 2. Hist. Lotharing. col. ccclxvi :

Calumniam super hoc Guipivit in manu mea.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Guirpiscere, in Testamento ann. 1091. Marcæ Hisp. col. 1188.

Gurpiscere, passim in Tabulario Ecclesiæ Gratianopolitanæ sub Hugone Episcopo.

P. Carpentier, 1766.

Gurpissire. Chartul. S. Sulpit. Bitur. fol. 45. v° :

Ego Baudricus Sejerons et soror mea Umberga Sejerona.... concedimus et Gurpissimus Deo, etc.

Guarpiscere. Charta Bernardi Vicecomitis Carcassonæ ann. 1108 :

Sic laudo et Guarpisco sancto Policarpo sine fraude et malo ingenio.

P. Carpentier, 1766.

Guspire, pro Gurpire in Charta ann. 1328. inter Probat. tom. 1. Annal. Præmonstr. col. 567 :

Quicquid in terris jurium habemus... totum damus, Guspimus, omninoque desamparamus.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Guerpitio, Abdicatio, rei possessæ dimissio, in Charta ann. 1062. tom. 4. Annal. Bened. pag. 627.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Guirpitio, apud Acher. tom. 6. Spicil. pag. 19. Baluz. tom. 6. Miscell. pag. 529. Marten. tom. 1. Ampliss. Collect. col. 323. et alibi sæpe.

P. Carpentier, 1766.

Gurpicio, Eodem intellectu. Chartul. S. Sulpit. Bitur. fol. 85. v° :

Facis cessionem et Gurpicionem Domino et sancto Leopardino et monachis hic commanentibus de omnes consuetudines, quæ in villa Vivaris esse videntur.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Guirpimentum, Gall. Deguerpissement, in Actis SS. Benedict. sæc. 4. part. 2. pag. 256.

P. Carpentier, 1766.

Guirpimentum, Rei possessæ dimissio, cessio. Charta Raymundi Guillelmi Episc. Nemaus. ann. 1103. inter Probat.

tom. 2. Hist. Occit. col. 361 :

Hæc est carta de diffinimento et Guirpimento, quod Raymundus Guillelmi episcopus Nemausensis et frater ejus Bernardus Guillelmi fecerunt domino suo, etc. Werp,

eadem acceptione, in Charta ann. 1259. ex Chartul. Valcel. sign. E. ch. 55. Vide mox Wirpitio.

Gurpina. Tabular. Nantoliense in Pictonibus ann. 1392 :

Post quandam expetitionem seu Gurpinam.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Gurpizo. Charta ann. 1067. Marcæ Hisp. col. 1132 :

Ego Raymundus Bernardi Vicecomes et uxor ejus Ermengardis... facimus vobis domno Raymundo Barcheonæ Comiti... evacuationem et Gurpizonem de tota ipsa civitate de Carcassona.

Idem recurrit col. 1133.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Guirpe Facere, apud Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. col. 266 :

Fecit Guirpem in manu Ermengardis Comitissæ.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Guerpum Facere, apud Marten. tom. 1. Anecd. col. 188 :

Gaufridus et frater ejus terram Guerpivit... concedentibus et Guerpum facientibus Sanctione domino ejus, etc. Hujus Guerpitionis testes sunt, etc.

Gurpitoria, Charta qua quid Gurpitur, in Tabulario Conchensi in Ruthenis Ch. 305.

P. Carpentier, 1766.

Guerpum, Charta, qua quis rem aliquam Guerpit seu dimittit. Chartul. S. Petri Carnot :

Odo, Brunellus dictus, ecclesiam de Evorea, quam dudum hæreditario quidem, sed injurioso jure, laicus possederat, Guerpo in manu mea posito, sanctæ ecclesiæ per me restituit.

Ibidem :

Ipsam calumniam quam ipsa guerpivit, postmodum Henricum filium suum relinquere et super altare S. Petri Guerpum ponere fecit.

P. Carpentier, 1766.

◊ Qua ratione vero fiebat rei possessæ dimissio, ut plenius manifestum sit, hic proferimus Chartam ann. 1233. descripptam ex Tabul. eccl. Camerac. quæ sedulo prorsus legenda est :

Godefridus D. G. Cameracensis episcopus... Noverit universitas vestra quod cum domina Maria de Montai decimam, quam apud Caudri tenebat in feodum a dom. Egidio de Reumont milite, fabricæ ecclesiæ nostræ Cameracensis pro trecentis et sexaginta Paris. vendidisset, et diu dilata fuisset werpitio, quia dictus Egidius homines non habebat sufficientes ad werpitionem faciendam, cum homagium illud teneret a dom. Adam de Caudri milite et eum rogasset ut homines suos pares ejusdem feodi ei commodaret ad werpitionem ejusdem decimæ faciendam, et idem Adam homines sufficientes non haberet, ut dicebat, et idem feodum a dom. Willelmo de Haussi dictus Adam teneret, eumdem Willelmum rogavit ut ei homines suos ad opus dictæ werpitionis faciendæ commodaret. Idem vero Willelmus Johannem Deswes loco suo et homines suos, scilicet Renaldum de Tum militem, Johannem de Haussi præpositum, Dodelinum, Jacobum, Walterum Hiraut, Johannem villicum de Honnechies, Araulfum de Sancto Hylario et Walterum de le Sotiere, eidem Adæ transmisit. Constitutis igitur in pleno capitulo Cameracensi dom. Egidio de Reumont, dom. Adam de Caudri, Johanne et hominibus prædictis, dicta Maria, Werricus filius ejus primogenitus et Heluidis uxor ejusdem Werrici, dom. Balduinus frater ejusdem Werrici et Hugo frater eorum minor natu, decimam dictam sub testimonio dictorum hominum in manus dom. Egidii de Reumont ad opus fabricæ ecclesiæ Cameracensis reportarunt, semel, secundo et tertio recognoscentes se nichil juris habere de cætero in decima memorata. Quo facto, idem Egidius homines prædictos adjuravit et adjurari fecit per dom. Adam et Johannem, qui vices Willelmi gerebat, ut judicarent si de cætero dicta Maria, Werricus et alii prædicti, vel eorum hæredes haberent aliquod jus in decima sæpe dicta. Qui, consilio habito, unanimiter et concorditer judicarunt, quod dicta Maria et alii, vel eorum hæredes nichil juris habebant de cætero in decima memorata. Postmodum vero idem Egidius dictam decimam in manus dilecti nostri Johannis de Valencenis canonici Cameracensis, cui vices nostras specialiter, quantum ad hoc, commiseramus, ad opus fabricæ ecclesiæ Cameracensis reportavit liberam ab omni servitio et justitia sæculari.... Et tunc, ut omnia rite agerentur, ad preces capituli sæpedicti, Egidius, Adam et Johannes dictos homines adjurarunt, ut judicarent si dicta fabrica bene et legitime, secundum ea quæ acta erant, esset in decima prædicta. Qui tandem consilio habito, unanimiter judicarunt, quod ipsa fabrica erat bene et legitime secundum legem patriæ in decima sæpedicta, etc.

Werpire. Marculfus lib. 1. form. 13 :

Villas nuncupatas illas, in pago illo, sua spontanea voluntate nobis per fistucam visus est Werpisse, vel condonasse. Werpire per stipulam,

in veteri Charta apud Labbeum tom. 1. Miscell. pag. 531. Baldricus Noviom. lib. 3. cap. 74 :

Absolvere eum nolebat, nisi prius dimissionem manu propria (quod et vulgo Werpire dicitur) faceret ex omni beneficio, quod infra ambitum Cameracæ civitatis habeat.

Charta ann. 1149. apud Sanjulianum in Matiscone pag. 251 :

Præterea finivit et Werpivit calumniam, quam faciebat in villa de Montibus.

Wirpire. Chronicon S. Benigni :

Tunc in ipso placito in præsentia Principum eosdem servos Wirpivit, et S. Benigno reddidit.

Adde Chron. Besuense pag. 517.

Wirpitio, sive donum, in Charta ann. 1173. in Hist. Vergiac. pag. 141. Guerpison, vel Gurpizon, in Consuetud. Burdegal. art. 85. 86. et Angeriacensi art. 117. Guerpie, in Consuetud. Marchensi art. 147. Werp, in Tervan. art. 11. et Insul. art. 53. 80.

Wipire, Wilpire, pro Werpire, passim in Chartis Burgundicis, apud Perardum pag. 90. 91. 92. 98. 136. 137. 138.

Warpituria, Idem quod Gurpitoria, de qua voce supra. Tabularium Prioratus Persiaci in Burgund. apud Perardum pag. 40 :

Notitia Warpituria, et eos, qui hanc notitiam subterfirmaverant....... Istas res et omnia supra denotata Warpiverunt, et se exitum fecerunt, etc.