GUTTARIUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Guttarium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 143b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/GUTTARIUM

GUTTARIUM, Guttatorium, Rivulus, canalis, stillicidium. Angl. a gutter. Goutiere, in Consuet. Britann. art. 712. Ugutio : Aqualitium, Guttarium. Alibi :

Impluvium, i. lavatorium, Guttatorium,

Will. Britto in Vocabul. : Aquæductus... Guttatorium, per quod aqua elicitur, vel foras educitur.

Guttera, Eadem notione. Charta Henrici I. Regis Angl. in Tabulario Fiscanensi f. 5 :

Et de eadem cruce usque Fingerlin, ubi quædam Guttera est, quæ vadit per mediam villam.

Chronicon Abbat. Burthonensis in Anglia :

Inceptum fuit pavimentum Altæ villæ, diruto causeto, ponendo Gutteram in medio.

Adde Monasticum Anglic. tom. 2. pag. 815. et Willelm. Thorn. ann. 1281.

Gutura, Eadem notione habetur in Libro Anglico Justice of peace, fol. 80. v°. Incertum, inquit Somnerus, an a Saxonico geotan, sive ageotan, fundere, effundere, an a Latino Gutta, quod guttatim aquam accipiat ac reddat, unde Guttare, pro stillare. Vide Landea.