« »
 
[]« 1 habilis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 149b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HABILIS1
1. HABILIS, Agilis, industrius, Habile et diligent. Odofredus ad l. Quod venditor 37. D. de Dolo malo :
Bonus est servus et Habilis.
Histor. Archiep. Bremens. pag. 39. vers. 12. edit. Lappenb. Vide Abilis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Habilis, Probatus. Epistola Henrici clerici Pomposiani xi. sæculo scripta apud D. de Montfaucon in Diario Italico pag. 95 :
Unde sagax ingenium illius nunquam quiescit sedulo rogitando et percunctando ubi Habiles Sanctorum libri latitent, quatenus ad eorum indaginem pervenire et suo armario addere valeat.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Habilis, Certus, ratus, constans. Diploma Conradi Imperat. ann. 1138. apud Tolnerum Histor. Palat. inter Instr. pag. 40 :
Et ut hæc regiæ nostræ confirmationis authoritas Habilis et inconvulsa[] permaneat, hanc Cartam inde conscribi, manuque propria, ut infra videtur, corroborantes sigilli nostri jussimus impressione insigniri.
Leg. stabilis.