« »
 
[]« 1 hæreditabilis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 153c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HAEREDITABILIS1
1. HÆREDITABILIS, Qui rem avitam et hæreditariam possidet. Fulbertus Carnot. Epist. 96 :
De te Domine mi, valde miror, qui me tam præpropere causa indiscussa tuo beneficio judicabas indignum. Nam si respiciatur ad conditionem generis, daret Dei gratia, quod Hæreditabilis sim. Si ad qualitatem beneficii, constat, quia non est de tuo fisco : sed de his, quæ mihi per tuam gratiam habui, etc.