« 1 hæreditare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 154a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HAEREDITARE1
1. HÆREDITARE, Succedere, hæreditatem obtinere, Gallis Heriter. Concilium Tolet. VIII.
inter Hispan. tom. 2. pag. 546 :
Verum quæcumque ordinata fuerint, Hæreditabunt gloriam successoris. Propria eorum(leg. successores propria eorum.) Charta Caroli Regis Hungariæ ann. 1327. apud Ludewig. tom. 5. Reliq. MSS. pag. 481 :
Si vero sæpe dictum filium nostrum habendo filiam vel filias mori contingeret, ex tuncipsa vel ipsæ, juxta consuetudinem ipsius Hungariæ observatam, succedere et Hæreditare debent.Vide Hereditare 1.