HÆREDITARE 2, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 2 hæreditare animam suam » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 154a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HAEREDITARE2

2. HÆREDITARE Animam suam, In proprios usus reservare, Gall.

Reserver pour son usage, pour son entretien

. Charta 90. Chartularii S. Martini de Camarcio, vulgo Chamars, in territorio Dunensi :

Quando dedit filiam suam Gaufredo Normanno cum quadam parte terræ suæ, totam terram suam quæ est a loco qui dicitur Charistra usque ad molendinos de Morciis ad animam suam Hæreditandam retinuit.

P. Carpentier, 1766.

◊ Vel potius, Piis donationibus animæ suæ saluti testamento providere. Chartul. Celsin. ch. 862 :

Ego Oda dono... Celsiniensi loco omnem rectum et concensum, tantum quantum ipsa jure hæreditatis ex parentibus meis habebam in clausum, qui est prope ecclesiam, quæ est constructa in castello de Monteacuto, ut ab hodierna die fratres ejusdem ecclesiæ quitiam, et absque ullo contradictore teneant,... nullique amplius mortali hominum ex mea progenie ullum censum reddant, quoniam ego ad mortem meam Hæreditavi animam meam.