« Hæreditatus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 154b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HAEREDITATUS
HÆREDITATUS, Qui jure hæreditario possidet, nostris Hérité. Arest. ann. 1355. 12. Mart.
in vol. 4. arestor. parlam. Paris. :
Quod dicta filia erat Hæreditata de septentisCharta Phil. Pulc. ann. 1312. in Lib. rub. Cam. Comput. Paris. fol. 416. r°. col. 1 :(leg. septengintis)libratis terræ ex successione patris ejusdem.
De laquele rente nous voulons que desorendroit ladite Jehanne soit doée, et li hoir, qui de eus naistront, Hérité.