« Hæreticalis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 155a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HAERETICALIS
HÆRETICALIS, Hæreticus, erroneus, in hæresim inducens. Bulla Johannis Episc. sub Eduardo III.
Rege Angliæ ann. 1327. apud Rymer. tom. 4. pag. 323 :
Velut sacræ Scripturæ contrarios, et fidei Catholicæ inimicos, hæreticos, seu Hæreticales et erroneos,Charta Philippi Regis Franc. ann. 1328. tom. 10. Spicil. Acher. pag. 207 :
Præfatis hæreticis et eorum Hæreticalibus documentis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Hereticalis, Pertinens ad hæreticos. Codex MS. D. Senescalli Tolos. de
Hæret. Albig. : Cum dictus Berengarius vellet recedere flexit genua coram ipsis, et ter adoravit eosdem hæreticos modo Hereticali.