« »
 
[]« 2 harenarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 167c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HARENARIUS2
2. HARENARIUS, Qui in arena depugnat. Acta Proconsularia sub Zenophilo de Traditoribus, apud Baron. ad ann. 303. num. 27 :
Nundinarius diaconus dixit : Campenses et Harenarii fecerunt illum Episcopum.
Mæcianus in Dig. fr. 5. lib. 36. tit. 1 :
Sed et qui magna præditus est dignitate vel auctoritate, Harenarii vel ejus mulieris quæ corpore quæstum fecerit, hereditatem restituere cogetur.
Vide Arenarii. []