HEGUMENI, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Hegumeni » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 181a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HEGUMENI

HEGUMENI, Ἡγούμενοι. Ita Græci Abbates passim vocant, qui Primates Monasterii, Juliano Antecessori cap. 19. Principes Monasterii, in Regula S. Pachomii § 7. 22. dicuntur. Thiofridus Abbas Epternacensis in Proœmio libri, cui titulus :

Flores Epitaphii : Olivæ uberi, pulcræ, speciosæ, fructiferæ in domo Domini, sanctæ Trevericæ sedis Archipræsuli Brunoni, Oleaster aridus Efternacensis Cœnobii Hegumenus Thiofridus.

Ita idem Julianus Antecessor cap. 264. Anastasius in Leone III. pag. 124. etc.

Egumenus, absque aspiratione. Ugutio : Egumenus, i. Dominus. Liberatus Diaconus cap. 18 :

Egumenus Monasterii Diolchon.

Sic usurpant Leo III. PP. Epist. 10. Paulus Diac. in Miscella, etc.

Eugumenus, perperam apud Guillelm. Biblioth. in Hadriano II. pag. 228. et eumdem Diacon. pag. 762. Edit. Canisii.

Egumenarchium, id forte quod ἡγουμενεῖον vocat Alexii Comneni Novella : Monasterium, vel potius domicilium Hegumeni, ut Patriarchium, Patriarchæ. Anastasius in Hadriano I. pag. 119 :

Basilica vero Monasterii S. Anastasii Martyris una cum baptisterio et Egumenarchio, etc.

Alii Codd. habent Igumenarchio.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Hegumenium, Ea Monasterii pars quæ peregrinis recipiendis propria erat. Passio SS. 20. Martyrum tom. 3. Martii pag. 171 :

At Hegumeniarcham, id est, eum qui peregrinis præpositus erat in Hegumenio commorantibus, Joannem nomine, compositis optimisque moribus adolescentem ubi diaboli satellites agnoverunt, mille affectum plagis... non permiserunt pedibus introire in Ecclesiam.