HERISTALLUS, Castra, sedes exercitus, ex Here exercitus, et Stelle, vel Stal, statio situs. Veteres Francorum Annales cap. 57 :

Positisque castris apud Wiseram fluvium, locum castrorum Heristelli vocari jussit.

Addit Eginhartus :

Qui locus ab incolis usque in præsens ita nominatur.

Veteres Annales alii, editi a Lambecio lib. 2. Comment. de Bibliotheca Cæsar. anno 797 :

Intravit in Saxonia, et ibi habitavit ipsam hiemem, et fecit sedem suam juxta locum, ubi Timella fluit in Wisaraha, quem etiam Heristelli appellavit, eo quod ab exercitu suo fuerunt constructæ ipsæ mansiones, ubi habitabant.

Eadem pæne habentur anno seq. Poëta Saxonicus ann. 797 :

.... Wisuræ positis in littore castris

Sedit, Heristellique locum jussit vocitari.

Ibidem :

.... Tum Gallica rursus ad arva

Regrediens, hiemis tempus transegit in aula,

Nomen Heristalli dederat cui barbara lingua.

Id est, Germanica, ut suo loco docuimus. Denique Chronicon Moissiacense ann. 797 :

Quam etiam Heristalli appellavit, eo quod ex exercitu suo fuerant constructæ ipsæ mansiones, ubi habitabant.