« 1 honorare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 230a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HONORARE1
1. HONORARE, Forte pro Onerare, hoc est, alicui servitio subjicere ; nisi
Honorare hic idem sit ac donare. In honorem seu feudum concedere. Vide in
Honor. Charta ann. 1261. ex Chartul. S. Vandreg. tom. 1. pag.
161 :
Nec de cætero possim hæreditatem meam vendere, nec alicui obligare nec Honorare absque eorum licentiaForte donare, ut Honorare, 3. Germ. Verehren. Theoder. Comit. Holland. Chart. ann. 1083. apud Kluit Hist. Comit. Holland. tom. 2. part. 1. num. 19 :
Antecessores nostri ex propriis possessionibus eandem ecclesiam dei construxerunt, ditaverunt et Honoraverunt.