« »
 
[]« Hora nona » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 231c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HORA3
HORA Nona, Vox usurpata ad significandas partes Orientis circa solsticium hiemale. Charta incerti anni apud Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. col. 250 :
Usque dum pervenitur ad ipsum locum ubi tres fossæ simul adveniunt. Et tunc vadit fossa sancti Catuodi quasi ad Horam Nonam per abrupta loca usque dum pervenit ad unam nodula.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Hora Tertia, post meridiem scilicet, Partes Occidentis circa solsticium hiemale. Charta mox laudata ibidem :
Et in capite marcasii levat fossa per montem Huelgoret quæ recte vadit quasi ad Orientem. Tunc relinquens nodam quæ vadit ad puteum tenens nodam unam cum fossa contra Horam Tertiam.
Chartularium Quimperleg. fol. 82. v° :
Fossa... quæ recte vadit ad Orientem, et antequam pervenit quasi ad acervum petrarum curvat parum per quasi ad Horam Tertiam.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Hora Enrabiada. Capitulum MS. S. Victoris Massil. ann. 1312 :
Statuimus quod prima illa Hora dicta Enrabiada, in qua Prima aliquotiens dici consuevit, quæ non ædificabat, sed potius animos fratrum conturbabat, ex nunc in antea non dicatur.
Haud scio an huc spectet quod legitur in Dialogo inter Cluniac. et Cisterc. monach. apud Marten. tom. [] 5. Anecd. col. 1603 :
In æstate, sonitu exercitati post solis ortum surgitis ; et antequam Primam cantetis, opera vestra tam otiosa quam negotiosa soletis operari, ipsam Primæ celebritatem in horam diei secundam fere plenam differentes.
Sed hæc nihil ad vocis originem.
© École des chartes.