« »
 
[]« Horama » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 232c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/HORAMA
HORAMA, Oroma, Orama, ex Gr. ὅραμα, Visio, apparitio. Passio SS. Perpetuæ et Felicitatis :
Priusquam pugnaremus, video in Horomate hoc.
Vita S. Willebrodi cap. 2 :
Mater intempestæ noctis quiete cœleste in somnis vidit Horama.
S. Gerardus in Mirac. S. Adalhardi sæc. 4. Bened. part. 1. pag. 362 :
Cui (ædituo) nocte quadam in Horamate se idem Confessor offerens, etc.
Adde Rodolphum Tortarium lib. 5. Miraculor. S. Benedicti n. 12.
Orama, sine aspiratione, aliis. Ugutio : Orama, visio, somnium. Olbertus Abbas Gemblac. de Miracul. S. Veroni n. 2 :
Obstupuit Presbyter ex Oramate.
Oroma, interdum, et crebro habent Scriptores. Aldhelmus lib. de Virgin. cap. 3. ait, S. Joannem Evangelistam in Pathmo raptum in Oromate. Et cap. 26 :
Oroma per noctem cernebat rite supernum.
Gualdo Monachus Corbeiensis in Vita S. Anscharii Arch. Hamburg. cap. 4 :
.... Quod Oroma vir ille tenaci
Portractans animo.
[] Et cap. 16 :
Pœna mali vindex fuit hujus Oromatis index.
Poeta anonymus de Episcopis Eboracensibus :
Oroma gentilis, qua viderat ipse supernum.
Adde Fulcuinum de Gestis Abbatum Lobiens. cap. 2. Fridegodum in S. Wilfrido cap. 25. Ermenricum in Vita S. Soli cap. 9. etc.