HRÆFAWNT, Hrefwnt, Ventris seu alvi vulnus : ex Saxon. hrif, seu a prisco Germ. Href, vel Hreve, venter, alvus, et Saxon. wunð, seu Germ. Wunt, vulnus. Lex Bajwar. tit. 3. § 6 :

Si cervella in capite appareant, vel interiora membra plagata fuerint, quod Hræfawnt dicunt, cum 12. sol. componat.

Ubi Editio Heroldi cap. 5. tit. 6. Hrevawnt habet. Lex Aleman. tit. 65. § 25 :

Si autem interiora membra vulnerata fuerint, quod Hrefwnt dicitur.

Eadem Lex Bajwar. tit. 1. cap. 6. § 2 :

Et quanti homines ibi intus fuerint, (sub incenso culmine) et inlæsi de incendio evaserint, unicuique cum sua Hrevawnti componat.

Ubi Editio Heroldi Hrævaunta habet : quo loco, si bene auguror, incendiarius unicuique homini componit, tanquam de vulnere in alvo accepto. Vide Notas Baluzii ad Capitular. pag. 1008. 1014. 1017. et Graff. Thesaur. Ling. Franc. tom. 4. col. 1153.