![[]](img/image.png)
IDALMA, f. Facies, quæ præ se ferebat speciem benignitatis, a Græco ἴνδαλμα, Species. Belegrini Abb. Novalic. Epistola ad Joannem
PP. XIII. ann. 965. apud Murator. tom. 2. part. 2. col. 758 :
Sanctissime Vates, competenter vestræ clementiæ benignitatem requirimus, suppliciterque propriam ingenuitatem vestri Idalmatis flagitamus, ut, etc.