« »
 
[]« Idolium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 4, col. 284c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/IDOLIUM
IDOLIUM, Locus, in quo idola coluntur. Iso Magister in Glossario : Idolium, templum idoli, locus idolorum. Alibi : Idolium est locus, in quo idolis immolabatur : Idolothytum, sacrificium. Idolum, res ipsa, cui immolatur. Rursum : Idolium, servitus Idolorum. In alio MS. Cod. :
Officium idolorum.
Versificator quidam :
Est locus Idolium, quod ibi datur, idolothytum.
◊ Papias : Idolium, locus, ubi idololatræ venerantur et colunt idolium. Lexic. Gr. MS. Reg. Cod. 2062 :
Εἰδωλεῖον, ὁ ναὸς τῶν εἰδώλων, εἰδώλιον δέ, τὸ ὁμοίωμα.
S. Paul. 1. ad Corinth. cap. 8 :
Qui habet scientiam in Idolio recumbentem, etc.
Prudentius lib. 2. adversus Symmachum : []
Aspice quam pleno subsellia nostra senatu
Decernant infame Jovis pulvinar, et omne
Idolium longe purgata ex urbe fugandum.
Utuntur, idem in Apotheosi, Lib. 1. Macchab. cap. 1. et 10. Dionysius Exiguus in Versione canonis 4. Ancyrani, et Publicola in Epist. quæ 153. exstat inter Epistolas S. Augustini, idem S. Augustinus lib. 2. de Morib. Manichæor. cap. 14. Petrus Cellensis, etc.
◊ Idola vocabant interdum Pseudopontifices, seu Antipapas, ut Burdinum Calixtus II. PP. in Epist. ad Episcopos Galliarum :
Per illud Teutonicorum Regis Idolum, Burdinum videlicet, etc.
Ita Joannes Sarisber. Epist. 59. 159. 210. Idolum Octavianum Pseudo Pontificem vocat, de quo etiam Alexander III. PP. Epist. 1 :
Quem sibi in Statuam erexerunt.
Respectum forte ad illud Zachariæ cap. 11. v. 17 :
O pastor et Idolum derelinquens gregem, etc.
© École des chartes.